طراحی سیستم تاسیسات بیمارستان

فضاهاي اصلي بيمارستان شامل اتاقهاي عمل، ريکاوري ، کتابخانه ، آمفي تئاتر ، سالن غذاخوري ، اتاقهاي بستري کلينيک ، آزمايشگاهها ، اتاق پزشکان ، پرستاران و اتاقهاي اداري و ... مي باشند.

معمولا براي تامين از دو سيستم استفاده مي کنيم که به شرح زير است :

سيستم اول :

سيستم پيشنهادي جهت گرمايش و سرمايش اتاقهاي بستري ، کلينيک ، اتاق پزشکان و پرستاران و اتاقهاي اداري استفاده از سيستم فن کويل با توزيع هواي تازه مرکزي است . در اين سيستم بار سرمايي و گرمايي تماما توسط فن کويل جبران مي شود و هواي مورد نياز براي هر فضا توسط يک دستگاها هواساز مرکزي تهيه و توسط شبکه کانال کشي به داخل اتاقها توزيع مي شود به عبارت ديگر چون هواي تازه توسط هواساز جداگانه تامين مي شود در نتيجه مي توان اين هوا را از لحاظ دما و رطوبت و تميزي کاملا کنترل کرد . معمولا هواي تازه را روي فيلترهاي مخصوص عبور داده و به شرائط هواي داخل اتاق مي رسانيم . بزرگترين حس اين سيستم کنترل موضعي دماي اتاق است که توسط ترموستات انجام مي شود، ارتباط ترموستات با موتور فن کويل است که به آن فرمان روشن و خاموش مي دهد . همچنين ميزان هواي تازه که ايجاد فشار مثبت مي کند قابل کنترل است .

شايان ذکر است که بايستي براي هر اتاق از فن کويل سقفي که در بالاي درب ورودي نصب مي شود استفاده نمود، مزيت استفاده از فن کويل سقفي اين است که اولا از دسترس به دور است و ثانيا فضاي داخل اتاق را اشغال نمي کند . کانال هواي تازه نيز يا مستقيم هوا را به داخل اتاق مي رساند و يا به فضاي هوابندي شده پشت فن کويل ختم مي شود.

سيستم دوم :

سيستم پيشنهادي جهت گرمايش و سرمايش اتاق هاي عمل و ريکاوري و اتاقهاي زايمان و جراحي استفاده از هوارسان چند منطقه اي است اصولا استفاده از هوارسان هاي چند منطقه اي براي فضاهايي پيشنهاد مي گردد که دما و رطوبت نسبي فضاهاي مجاور يکسان باشد به عبارت ديگر بخواهيم دما و درصد رطوبت نسبي هر اتاق بطور جداگانه قابل کنترل و تنظيم باشد.با توجه به اينکه اتاقهاي عمل با صددر صد هواي تازه کار مي کنند ، هواسازهاي اتاق عمل داراي دمپر هواي برگشت نمي باشد و فقط داراي يک ورودي جهت هواي تازه مي باشند . در هواسازهاي چند منطقه اي معمولا دو کويل سرد و گرم به طور موازي در آن قرار دارد .
طرز عمل هواساز بدين صورت است که مثلا در تابستان هواي بيرون وارد هواساز مي گردد اين هوا از دو مسير مجزا يکي از روي کويل سرد عبور کرده و سرد مي شود و مسير دوم از روي کويل گرم که معمولا در تابستانها خاموش است عبور کرده و درواقع بدون تغيير به انتهاي هواساز مي رسد در انتها محل خروج اين دو هوا توسط دو دمپر مجزا يکي براي هواي سرد و ديگري براي هواي گرم مخلوط ميگردد و توسط يک شبکه کانال کشي مجزا و جداگانه به طرف فضاي موردنظر هدايت مي شود . کنترل دماي داخل اتاق توسط ترموستات انجام مي شود و در صورت نياز به کنترل دما در داخل فضا ترموستات به دمپرهاي مربوطه فرمان مي دهد که به چه نسبت باز و بسته شوند تا دماي اتاق تنظيم گردد . معمولا اين هواسازها داراي کويل پيشگرمکن مي باشند همچنين جهت کنترل درصد رطوبت نسبي در زمستانها مجهز به رطوبت زن بخار مي باشند .

در اينجا لازم است به اين نکته اشاره شود که براي گرمايش و سرمايش فضاهايي مانند آمفي تئاتر و کتابخانه و سالن هاي غذاخوري بيمارستان نيز از هواساز يک منطقه اي که داراي دمپر هواي برگشت نيز مي باشند استفاده مي کنيم

اهميت و حساسيت بحث تهويه مطبوع در بيمارستان سبب شده است که طراحي تاسيسات مکانيکي آن را از پيچيدگي خاصي برخوردار باشد . در نتيجه دقت در محاسبات و رعايت اصول استانداردهاي بين المللي که در مورد بيمارستانها وضع شده است بايستي دقيقا مد نظر تاسيسات باشد، از طرفي بحث درمان بيمار در کنار ايجاد شرايط آسايش انسانها نيز از نکات اساسي تهويه مطبوع در بيمارستان است . تهويه مطبوع

تمامي فضاهاي يک بيمارستان اعم از اتاقهاي عمل ، جراحي ، ريکاوري ، بخش هاي بستري ، آزمايشگاهها و ... نياز به گرمايش در زمستان و سرمايش در تابستان را دارند . دما و درصد رطوبت و نياز هواي تازه در بعضي از فضاها داراي اهميت زيادي است و در بعضي ديگر از فضاها داراي اهميت خاصي نيست . براي آشنايي با نحوه طراحي و انتخاب سيستم هاي مناسب تهويه مطبوع در بيمارستان ابتدا بايستي با مباني طرح آشنا شويم .

شرايط طرح خارج

براي شهري که قرار است بيمارستان در آن احداث گردد بايستي اطلاعات لازم در مورد دماي خشک و مرطوب هوا در فصلهاي تابستان و زمستان را از آمار اداره هواشناسي کسب نموده و بر اساس معيارهاي آماري دمائي براي زمستان و همچنين براي تابستان براي آن شهر تعيين نمود.

شايان ذکر است که يکي از روشهاي آماري معيار 97 (1/2) درصد براي زمستان و 2(1/2) درصد براي تابستان است .

براي مثال در زمستان طرح خارج را براي مشهد 85 , 14F درصد رطوبت در نظر مي گيرنند . يعني 97(1/2) درصد زمانهاي فصل زمستان دما از اين عدد بالاتر است و همچنين در تابستان طرح خارج مشهد داراي دماي خشک 96F و دماي رطوبت 67 F يعني فقط 2(1/2) درصد کل زمانهاي فصل تابستان دما از اين عدد بالاتر است .

شرائط طرح داخل

تحقيقات پزشکي نشان داده شده است که کنترل دما و رطوبت و استفاده از تهويه مطبوع براي معالجه و درمان بيماران بسيار موثر و مفيد است . براي مثال تامين محيط گرم براي مدت نسبتا طولاني سبب بهبود بيماران مبتلا به روماتيسم مي گردد .

همچنين در بيماران قلبي که سيرکولاسيون خون جهت دفع حرارت از بدن به خوبي عمل نمي کند، توصيه مي شود ، در شرائط آب و هوايي مناسب که سبب دفع حرارت از بدن توسط تشعشع و تبخير مي گردد ، قرار گيرند .

تمامي موارد فوق بيانگر اين مطلب است که بحث تهويه مطبوع در بيمارستان علاوه بر ايجاد آسايش انسان هدف درمان را نيز دنبال مي کند . همچنين فرق عمده سيستمهاي تهويه بقيه ساختمانها با بيمارستان اين است که شرايط طرح داخل بايستي شرائط تميز و عاري از عفونت و آلودگي باشد . براي رسيدن به اين هدف بايستي مسير حرکت هوا در تمامي فضاها تحت کنترل باشد .

فيلتراسيون هوا و خارج نمودن هواي محيط هاي کثيف و بودار نيز از وظايف طراحان تاسيسات بيمارستان است . معمولا حساسيت موارد فوق در بيمارستان هايي که داراي بخش سوختگي هستند بيشتر است ، سوختگي سبب ايجاد ضعف شديدي در بدن مي شود . بدين جهت در موارد زياد عفونت باعث مرگ و مير اين بيماران مي گردد و بايستي با رعايت اصول کنترل مسير هوا از توزيع آلودگي و عفونت جلوگيري نمود.

 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: